Ósmy krąg piekła - czyli skąd się biorą nasze pandemiczne lęki, pseudoprawdy i zabobony Poveglia urocza wysepka weneckiej laguny mogłaby mieć do dziś status najpiękniejszego miejsca na ziemi, gdyby nie fatum historii, jakim okazała się dżuma szalejąca i zbierająca obfite żniwo śmierci w czternastowiecznej Europie. Władze weneckiej republiki zesłały bowiem praktycznie bezpowrotnie na wysepkę setki tysięcy śmiertelnie zarażonych. Masowe zgony koczujących w straszliwych warunkach zesłańców oraz ich pośpieszne pochówki przemieniły wysepkę w jeden wielki grobowiec anonimowych ofiar. Diaboliczne piętno tej męczeńskiej śmierci najpierw wyludniło wysepkę, aby potem jak magnez z przyciągnąć na nią następne tragedie i groby. Dzisiaj bezludna, nadal budzi grozę zdewastowanymi mrocznymi tajemniczymi budowlami obrosłymi gąszczem dzikiej roślinności. Jej demoniczny status i wygląd drastycznie kontrastuje z pięknem i radosną atmosferą i pobliskich wysp. Przewoźnicy weneccy nie chcą przywozić tu ciekawskich turystów nawet za spore honorarium! I nie tylko dlatego, że nie chcą narazić się strażnikom patrolującym wody laguny.

Co jest przyczyną depresji Próbuję przeniknąć świata tajemnicę. Kim był Adam, nasz ojciec, co mu dziedzicem jestem? Jaki sens ma ten cały świat, Panie? Wszystko smutkiem kończę czego się nie chwycę.

Omar Chajjam, tłumaczenie autora

Depresja a choroby somatyczne Depresja działając jako wielomiesięczny stresor powoduje długotrwałą stymulację hormonalnej osi: układu limbiczno-podwzgórzowego, a dalej przysadki i następnie nadnercza. To zaś może doprowadzić do powstania u zestresowanej osoby nadciśnienia tętniczego. Dzieje się tak przez przyspieszone bicie serca i pobudzenie pracy nerek oraz zwiększone wydzielanie reniny (hormonu podwyższającego ciśnienie krwi). W opisanej sytuacji dochodzi również do zwiększenia oporu w obwodowych naczyniach ciała, będącego wynikiem wzmożonego wydzielania katecholamin. Powiększony ich wyrzut doprowadza dalej do wzmożonego ciśnienia tętniczego krwi.

Stany depresyjno-lękowe Wyraźne rozgraniczenie klasyfikacyjne pomiędzy stanami lękowymi a depresją nie jest już tak oczywiste w świetle niedawno zakończonych badań nad rozpowszechnieniem tych zjawisk w populacji. Dane epidemiologiczne, pochodzące z praktyki psychiatrycznej, z psychiatrii konsultacyjnej oraz z praktyki ogólnej wykazują, że lęk i depresja współistnieją znacznie częściej, niż kiedyś rozpoznawano.

Niektóre ważniejsze leki przeciwdepresyjne ANAFRANIL - trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny (klomipramina)
Trójpierścieniowe (nazwa pochodzi od schematu budowy chemicznej) leki przeciwdepresyjne, nazywane niekiedy w tej książce „tradycyjnymi lekami przeciwdepresyjnymi”, stosuje się w leczeniu tej choroby oraz niektórych cięższych zaburzeniach lękowych, agorofobii oraz napadach paniki. Należą do tej grupy: Anafranil, Amitryptylina, Imipramina, Petylyl i inne. W mej praktyce najchętniej stosuję Anafranil ze względu na jego znaczny potencjał terapeutyczny oraz możliwość stosowania tego leku w terapii podtrzymującej i profilaktycznej. Łagodzi on i leczy objawy lęku i depresji. Ma początkowo działanie sedatywne (czyli uspokajające i nasenne), tłumi objawy wzmożonej emocjonalności i dlatego jego stosowanie rozpoczyna się wieczorem od mniejszej dawki, która stopniowo jest powiększana. Leki tej grupy nie dają uzależnienia.

Historia bezsenności Jakąż to zbrodnię spełniłem – o ty, najcichszy, o boski Młodzieńcze, Śnie! – że ja jeden za zawsze mam być pozbawiony Twych darów? Śpią wszystkie zwierzęta na polach i w borach. Śpią ptaki, Grzbiety gór pochylone zamarły; a nawet gwałtowne Rzeki już nie łomoczą; opadły fale straszliwe; Uspokoiły się morza, do brzegów lądów przywarły. A ponad moją głową bezsenną już siedem razy Wschodziła Luna i siedem razy zapalał się blask Znad gór dalekich, znad wysp; i nigdy, nigdy Jutrzenka Skargi mej nie wysłucha, nie dotknie mnie różdżką chłodną! Jakże podołam? Nie jestem jak owa bestia stuoka Co w swej chytrości umiała czuwać i spać, otwierając Jedne ślepia, zamykając drugie... O , boski Śnie! Jeśli teraz Jakiś chłopiec szczęśliwy, trzymając w ramionach dziewczynę, Odpędza cię, to go rzuć – i do mnie przyjdź! Ja nie proszę, Abyś me oczy otulił całym swych skrzydeł cieniem Nie, to dla ludzi szczęśliwych... Tylko koniuszkiem różdżki Muśnij mnie albo przebiegnij nade mną powiewem – wystarczy!