Temazepam

Na receptę

tabletki 10 mg

substancja czynna - temazepam 1 tabl. zawiera 10 mg temazepamu.

Temazepam    

Signopam należy do leków z grupy benzodiazepin. Działa tłumiąco na centralny system nerwowy, co powoduje rozluęnienie mięśni, rozładowanie napięcia oraz zmniejszenie lęku. Signopam ułatwia zasypianie, wydłuża sen i poprawia jego jakość. Działanie nasenne preparatu pojawia się po pół godziny od momentu zażycia tabletki. Pochodna benzodiazepiny o dość krótkim i silnym działaniu nasennym, także sedatywnym i przeciwemocjonalnym. Wykazuje działanie na różne struktury o.u.n., w szczególności na układ limbiczny i podwzgórze. Nasila hamujące działanie neuronów GABA-ergicznych. Znosi stany lęku, napięcia, nadpobudliwości i agresji. Wykazuje także umiarkowane działanie przeciwdrgawkowe oraz słabe działanie rozluźniające napięcie mięśniowe. Dobrze i szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. W ciągu 1 h po podaniu osiąga maks.stężenie we krwi; T0,5 wynosi około 8 h. Wiąże się z białkami osocza w 96%. Metabolizowany w wątrobie częściowo do oksazepamu; wydalany głównie z moczem.

Wzmożone napięcie, stany niepokoju i lęku. Bóle głowy pochodzenia nerwicowego. Depresja. Przejściowa bezsenność. Jako środek uspokajający przed zabiegiem chirurgicznym. Niektóre formy padaczki u dzieci, zwłaszcza napady małe (petit mal). Lek podaje się również pomocniczo w nadczynności tarczycy.

* Krótkotrwałe leczenie zaburzeń snu: szczególnie u pacjentów z nadpobudliwością i jako lek wspomagający w nadczynności tarczycy. * Zespoły hipochondryczno-neurasteniczne, * depresyjne zespoły nerwicowe, * stany niepokoju i lęku. * Zaburzenia psychosomatyczne, * sercowo-naczyniowe. * Stany dysforyczne w padaczkach. * Premedykacja w małych zabiegach chirurgicznych i w stanach pobudzenia pooperacyjnego.

Depresja    Padaczka    Tarczycy choroby    

Lek wywołuje uzależnienie. Pacjenci cierpiący na niewydolność nerek lub wątroby, miastenię gravis (poważne zwiotczenie mięśni), jaskrę, niewydolność oddychania powinni powiadomić o tym lekarza przed rozpoczęciem kuracji. Wycofanie leku po dłuższym jego stosowaniu powinno odbywać się stopniowo, poprzez sukcesywne zmniejszanie dawki. Nie należy spożywać alkoholu w trakcie leczenia, ponieważ alkohol wzmaga działanie preparatu. Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli Signopam stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Zamiar stosowania innych leków łącznie z preparatem należy omówić z lekarzem. Lek nasila działanie preparatów zwiotczających mięśnie, atropiny, leków przeciwdepresyjnych i przeciwhistaminowych. Lek upośledza sprawność psychofizyczną, dlatego też nie wolno prowadzić pojazdów mechanicznych ani wykonywać czynności precyzyjnych w trakcie jego stosowania.

1/100 - Ospałość, która zanika po kilku dniach stosowania leku. 1/1000- <1/1000 - Zawroty i ból głowy. - Zaburzenia koordynacji ruchów. - Słabość mięśni. - Zaburzenia pamięci. - Depresja oddechu. - Wzmożone wydzielanie gruczołów ślinowych. - Wzmożona wydzielina z oskrzeli. - Alergiczne reakcje skóry. - Agresja, podrażnienie. - Splątanie, zwłaszcza u pacjentów starszych. - Halucynacje. - Zaburzenia snu. - Koszmarne sny. - Objawy pozapiramidowe, jak sztywność mięśni oraz niezależne od woli ruchy mięśni. Uczucie senności, zmęczenia i dezorientacji, zawroty głowy. Rzadziej: zmniejszenie siły mięśniowej, zaburzenia koordynacji ruchów, oczopląs, drżenie, suchość błon śluzowych jamy ustnej, uczuleniowe zmiany skórne, objawy dyspeptyczne. Czasami parodoksalne stany dysforyczne, pobudzenia i bezsenności (szczególnie u pacjentów w starszym wieku). Może powodować obniżenie sprawności psychofizycznej i upośledzenie funkcji poznawczych. Bezpodstawne i zbyt długotrwałe podawanie leku może prowadzić do powstania lekozależności, czasami z groźnymi objawami zespołu odstawienia (stan padaczkowy).

* Nadwrażliwość na benzodiazepiny. * Ostrożnie u chorych w podeszłym wieku i z zaburzeniami czynności naczyń mózgowych oraz u chorych ze skłonnościami do nadużywania leków i alkoholu. * Ostrożnie u pacjentów z upośledzoną funkcją wątroby i nerek oraz u chorych z przewlekłą niewydolnością oddechową. Dzieci poniżej 14 rż.

Dawkę ustala lekarz. Dorośli zazwyczaj 10-20 mg 1 raz dziennie. Pacjenci starsi oraz osłabieni dużo silniej reagują na lek, wymagają więc mniejszej dawki. Jeśli Signopam stosuje się jako środek nasenny należy zażyć lek na 30 minut przed snem. Dawkowanie należy ustalać indywidualnie. W bezsenności: 10-30 mg na 30-60 min przed snem. W zespołach nerwicowych i lękowych: 2-3x/dobę po 5-10 mg, średnia dawka dobowa 10-60 mg, maks. dawka dzienna 120 mg (w warunkach szpitalnych). W premedykacji anestezjologicznej: 20-40 mg na 30-60 min przed zabiegiem. U osób w wieku podeszłym i u chorych z organicznymi uszkodzeniami mózgu, dawka dobowa jest zwykle mniejsza i wynosi 5-15 mg.

Istnieje prawdopodobieństwo, że preparat oddziałuje na płód. Nie wolno zażywać leku w okresie ciąży. Preparat przenika do mleka matki. Zamiar stosowania leku podczas karmienia piersią należy omówić z lekarzem. W okresie ciąży i karmienia piersią stosowanie leku jest przeciwwskazane.

Nie należy łączyć z innymi lekami działającymi depresyjnie na o.u.n. (barbiturany, pochodne fenotiazyny, narkotyki) i z alkoholem. Signopam w skojarzeniu z alkoholem, może prowadzić do upojenia patologicznego.

Podczas zażywania leku nie należy prowadzić pojazdów, obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu, pić alkoholu.