Na receptę

drażetki; iniekcje.

substancje czynne - aminofenazon, fenylobutazon (drażetki); aminofenazon, fenylobutazon, lidokaina (iniekcje).

Aminofenazon    Fenylobutazon    Lidokainy chlorowodorek    

Rheumopyrina jest preparatem złożonym. Zarówno aminofenazon jak i fenylobutazon działają przeciwbólowo i przeciwgorączkowo. W skład zastrzyku wchodzi również lidokaina, która działa znieczulająco miejscowo i wzmaga działanie przeciwbólowe obu środków. Ich działanie przeciwbólowe polega na hamowaniu syntezy pewnych substancji (prostaglandyn), które są odpowiedzialne za odczuwanie bólu. Niestety lek wywiera bardzo poważne działania uboczne - zahamowuje czynności szpiku kostnego, co powoduje obniżenie liczby ciałek krwi. Ponadto lek może uszkodzić nerki.

Reumatoidalne zapalenie stawów oraz inne choroby reumatyczne, zwłaszcza ze znacznym nasileniem bólów. Dna w okresie napadu, zapalenie korzonków nerwowych, zakrzepowe zapalenie żył. Lek nadaje się wyłącznie do doraęnego krótkotrwałego stosowania.

Reumatyzm    

Rheumopiryny nie wolno podawać w uczuleniu na którykolwiek z jej składników, w chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy, w anemii i zmianach w obrazie krwi, w nadciśnieniu krwi, w chorobach tarczycy, w niewydolności wątroby i nerek, w obrzękach z zatrzymaniem wody w ustroju, w niewydolności krążenia. Leku nie stosuje się dzieciom i osobom starszym. Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli Rheumopirynę stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Zamiar stosowania innych leków łącznie z preparatem należy omówić z lekarzem. Nie należy spożywać alkoholu w trakcie leczenia, ponieważ alkohol wzmaga działanie preparatu. Rheumopiryna wzmaga działanie doustnych środków przeciwcukrzycowych oraz leków przeciwzakrzepowych. Rheumopyrin powoduje nasilenie działania wielu leków, zmniejsza natomiast działanie doustnych środków antykoncepcyjnych.

Brak danych statystycznych na temat działań ubocznych Rheumopiryny. Wiadomo jednak że lek powoduje zaburzenia przewodu pokarmowego, uczynnienie choroby wrzodowej, zatrzymywanie wody w organizmie, zapalenie miąższu wątroby, podwyższenie ciśnienia krwi, zaburzenia w oddawaniu moczu i krwiomocz. Preparat może wywołać również pogorszenie wzroku i słuchu, zaburzenia w funkcjonowaniu szpiku kostnego a w związku z tym poważne zmiany w krwi, prowadzące do anemii oraz spadku odporności organizmu. Zmniejszenie krzepliwości krwi. Przerost tarczycy, duszność, stany zamroczenia. W razie pojawienia się nagłego bólu gardła lub gorączki w trakcie stosowania preparatu należy skontaktować się z lekarzem w celu skontrolowania poziomu białych ciałek krwi.

Dawkę ustala lekarz. Najczęściej lek stosuje się 2-3 razy dziennie po 1-2 drażetek w ciągu 2-4 dni, następnie 1 drażetka w ciągu najwyżej 3 dni. Jest to dawka dla dorosłych. Zastrzyki co drugi dzień wykonuje wyłącznie służba zdrowia, która udziela bliższych informacji o leku. W trakcie leczenia należy zachowywać dietę bezsolną. W razie obniżenia poziomu białych ciałek krwi należy natychmiast przerwać leczenie.

Istnieje prawdopodobieństwo, że preparat oddziałuje na płód. Nie wolno zażywać leku w okresie ciąży. Preparat przenika do mleka matki. Zamiar stosowania leku podczas karmienia piersią należy omówić z lekarzem.