Hydrocortisone acetate + Natamycin + Neomycin

Na receptę

krem; maść; lotion; emulsja na skórę

substancje czynne - natamycin, neomycin, hydrocortison 1 g kremu lub maści zawiera 10 mg natamycyny, 10 mg hydrokortyzonu i 3500 i.v. neomycyny. 1 g emulsji zawiera 10 mg natamycyny, 5 mg hydrokortyzonu i 1750 i.v. neomycyny.

Hydrocortisone    Natamycin    Neomycin    

Pimafucort dzięki zawartości 3 substancji czynnych działa grzybobójczo, bakteriobójczo oraz przeciwuczuleniowo. Preparat łagodzi stany zapalne oraz świąd związany z zakażeniami skóry. Neomycyna jest silnym antybiotykiem z grupy aminoglikozydów. Działa na wiele szczepów bakteryjnych wywołujących zakażenia skórne. Hydrokortyzon działa przeciwuczuleniowo i łagodzi świąd. Natamycyna działa grzybobójczo.

Alergiczne choroby skóry z powikładniami bakteryjnymi i grzybiczymi.

Terapia chorób skóry z objawami nadkażenia bakteriami lub/i grzybami wrażliwymi na neomycynę lub natamycynę.

Alergia    Infekcje grzybicze    

Leku nie wolno stosować pacjentom uczulonym na którykolwiek ze składników Pimafucortu. Preparatu nie wolno stosować w gruęlicy, kile, w wysypkach wokół ust i nosa (rosacea), chorobach wirusowych, w stanach zmian nowotworowych oraz martwiczych skóry. Pacjenci cierpiący na jaskrę powinni powiadomić o tym lekarza przed rozpoczęciem kuracji. Maść nadaje się do leczenia suchych łuszczących się zmian skórnych, natomiast lotion i krem do leczenia wilgotnych zmian skórnych. Należy unikać przedłużonego stosowania na uszkodzoną skórę z uwagi na teoretyczne ryzyko ototoksycznego i nefrotoksycznego działania neomycyny po jej przedostaniu się do krążenia ogólnego. Podczas stosowania na rozległe powierzchnie skóry, u dzieci lub pod opatrunkiem okluzyjnym należy pamiętać o możliwości wystąpienia zahamowania czynności kory nadnerczy. W przypadku wystąpienia nadkażenia lub reinfekcji grzybiczej podczas leczenia należy czasowo przerwać stosowanie preparatu i wszcząć odpowiednie postępowanie.

Brak danych statystycznych na temat działań ubocznych. Wiadomo jednak, że preparat może przyczynić się do wzrostu opornej na neomycynę flory bakteryjnej. Ponadto preparat może wywołać reakcje alergiczne, trądzik, zapalenie skóry wokół ust, podrażnienie oraz suchość skóry. Zwiotczenie skóry i kruchość drobnych podskórnych naczyń włosowatych. Długotrwałe stosowanie leku na rozległe powierzchnie skóry może wywołać objawy ogólnoustrojowe, jak np. obniżenie wydzielania kory nadnerczy. Bezpośrednio po zastosowaniu preparatu może dojść do nieznacznego zaostrzenia objawów w obrębie zmiany. Nie wymaga to przerwania leczenia. Prawdopodobieństwo wystąpienia miejscowych działań niepożądanych (podrażnienie i nietolerancja) zwiększa się wraz z długością leczenia. Długotrwałe stosowanie preparatu może spowodować wystąpienie rozstępów skórnych. Szczególnie wrażliwe są: skóra twarzy, skóra owłosiona i okolice narządów płciowych. Może wystąpić miejscowa reakcja nadwrażliwości na neomycynę, zwłaszcza u chorych uprzednio uczulonych na liczne alergeny. W przypadku niewłaściwego zastosowania preparatu może dojść do tłumienia lub nasilenia objawów zakażenia bakteryjnego, pasożytniczego, grzybiczego lub wirusowego. Prawdopodobieństwo wystąpienia uogólnionych działań niepożądanych (zahamowanie czynności nadnerczy) jest największe w przypadku stosowania preparatu pod opatrunkiem okluzyjnym lub w fałdach i zgięciach skóry, oraz u dzieci.

Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu są: kiła, gruźlicze zakażenia skóry i zakażenia wirusowe, jak np. ospa i półpasiec. Ponadto przeciwwskazaniem jest oporność lub nadwrażliwość na neomycynę lub inne aminoglikozydy, z którymi neomycyna wykazuje krzyżową oporność i krzyżową reakcję nadwrażliwości.

Dawkę ustala lekarz. Zazwyczaj niewielką ilość maści, kremu lub lotionu rozprowadza się 1-3 razy dziennie na powierzchnie zakażone. Niewielką ilość preparatu należy nanosić 2-4x/dobę na zmienioną chorobowo skórę. Poszczególne postacie farmaceutyczne preparatów (krem, maść, emulsja do stosowania na skórę) powinny być stosowane w zależności od charakteru zmian skórnych. W leczeniu stanów ostrych i podostrych, a także zmian zlokalizowanych w obrębie skóry owłosionej i fałdów skórnych, zaleca się stosowanie postaci emulsji do stosowania na skórę lub kremu. W leczeniu stanów przewlekłych, przebiegających ze złuszczaniem, wysuszeniem lub pękaniem skóry, a szczególnie w zapaleniu łojotokowym skóry, zaleca się stosowanie maści.

Istnieje prawdopodobieństwo, że preparat oddziałuje na płód. Nie wolno stosować leku w okresie ciąży. Nie wiadomo czy lek przenika do mleka matki, należy zatem zasięgnąć opinii lekarza w razie zamiaru stosowania leku w okresie karmienia dziecka piersią.