Pancreatin

Na receptę

tabletki powlekane 150 mg

substancje czynne - enzymy trawienne - amylaza, lipaza, proteazy Pankreatyna 150mg o aktywności enzymatycznej: amylaza 4800 j. Ph.Eur., lipaza 4000 j. Ph. Eur., proteazy 250 j. Ph. Eur., masa tabletkowa + otoczka bezcukrowa dojelitowa q.s.

Amylaza    Lipaza    

Zawarte w drażetkach enzymy ułatwiają trawienie tłuszczów, białek oraz cukrów w spożytych pokarmach. Pankreatyna uzyskana z trzustek wieprzowych zawiera enzymy pochodzenia zwierzęcego: lipazę, amylazę, proteazy (trypsyna + chymotrypsyna). Lipaza hydrolizuje tłuszcze. Amylaza rozkłada skrobię, a proteazy białka. Enzymy te działają w środowisku jelita cienkiego. Jest to II generacji preparat enzymów trzustkowych oporny na działanie soku żołądkowego.

Niedostateczna funkcja trzustki, której enzymy umożliwiają trawienie białek, cukru i tłuszczów. Wrodzona niewydolność trzustki z zaburzeniami funkcji innych hormonów.

Stany niewydolności zewnątrzwydzielniczej trzustki: mukowiscydoza, przewlekłe zapalenie trzustki o różnej etiologii, stany po resekcji trzustki lub jej części, rekonwalescencja po ostrym zapaleniu trzustki, zmiany nowotworowe powodujące brak soku trzustkowego w dwunastnicy. Choroby dróg żółciowych i stan po gastrektomii metodą Bilroth II.

Nieżyt przewodu pokarmowego    

Preparatu nie należy podawać niemowlętom. Alkohol oraz kawa unieczynniają enzymy zawarte w leku. Neo-Pancreatinum nie wolno podawać pacjentom uczulonym na zawarte w nim składniki. Leku nie podaje się niemowlętom. Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli Neo-pancreatinum stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Zamiar stosowania innych leków łącznie z preparatem należy omówić z lekarzem. Lek zmniejsza wchłanianie preparatów żelaza i nie powinien być stosowany jednocześnie z tymi preparatami.

Brak danych statystycznych na temat działań nepożądanych preparatu. Wiadomo jednak, że Neo-pancreatinum może powodować krwawienia z przewodu pokarmowego, dziąseł, języka lub odbytnicy. Występują sporadycznie. Mogą przebiegać w postaci skórnych reakcji alergicznych i reakcji alergicznych ze strony przewodu pokarmowego, podrażnienia błony śluzowej jamy ustnej lub odbytu. Duże dawki pankreatyny podawane osobom chorym na mukowiscydozę mogą w pojedynczych przypadkach powodować zwężenia jelit w okolicy krętniczo-kątniczej i w okrężnicy wstępującej. Duże dawki pankreatyny mogą zwiększać stężenie kwasu moczowego w moczu i krwi.

Nie należy stosować w stanach ostrego zapalenia trzustki, napadach zaostrzenia w przebiegu przewlekłego zapalenia trzustki oraz w przypadku uczulenia na białko pochodzenia wieprzowego.

Dawkę ustala lekarz. Zazwyczaj dorosłym podaje się 1-2 tabletek podczas jedzenia 3-4 razy dziennie. Tabletek nie wolno rozgryzać. Lek popijać obficie wodą. Dawkowanie ustala się indywidualnie, w zależności od stopnia niewydolności trzustki chorego. Zmierza ono nie tylko do jak najlepszego kontrolowania istniejących zaburzeń trawienia, ale również do zminimalizowania dolegliwości chorego (np. bóle brzucha, wzdęcia, dolegliwości dyspeptyczne). Najczęściej zaleca się podawanie 3-6 tabl. do każdego głównego posiłku. W razie konieczności (np. chorzy z mukowiscydozą) dawkę tę można zwiększyć, do uzyskania normalizacji stolca lub poprawy stanu odżywienia (np. dodatkowo o 3-4 tabl. do posiłków dodatkowych). Nie zaleca się przekraczania 400 000 j. lipazy na dobę. Czas leczenia jest nieograniczony. Tabletki w żadnym wypadku nie wolno rozgryzać ani kruszyć. Należy uważać aby nie mieszać leku z płynami/pokarmami o silnym odczynie zasadowym (np. mleko).

Nie stwierdzono jakiegokolwiek szkodliwego wpływu preparatu na płód. Nie wiadomo czy lek przenika do mleka matki, należy zatem zasięgnąć opinii lekarza w razie zamiaru stosowania leku w okresie karmienia dziecka piersią. Nie należy stosować w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Niektóre kwasy, sole kwasu węglowego i wodorotlenek potasu neutralizują działanie enzymów zawartych w preparacie. Stosowanie pankreatyny może powodować zmniejszone wchłanianie kwasu foliowego i związków żelaza.

Nie należy stosować w stanach ostrego zapalenia trzustki, napadach zaostrzenia w przebiegu przewlekłego zapalenia narządu oraz w przypadku uczulenia na białko pochodzenia wieprzowego.