Naproxen

Na receptę

czopki 250 mg; 500 mg; tabletki 100 mg; 250 mg; 500 mg.

substancja czynna - naproxen 1 tabletka zawiera: substancja czynna: naproksen 200 mg, substancje pomocnicze: laktoza, skrobia kukurydziana, stearynian magnezu, Poliwidon, krzemionka koloidalna, dodecylosiarczan sodu, żółcień pomarańczowa (E 110).

Naproxen sodium    

NAPROXEN ma działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Hamuje on syntezę pewnych substancji w organizmie, które powstają w stanach zapalnych lub w uszkodzeniu tkanki, i które są odpowiedzialne za uczucie bólu (prostaglandyny). Na przykład wzmożone wydzielanie prostaglandyn podczas menstruacji powoduje że macica znajduje się w stanie skurczu. NAPROXEN zmniejsza stężenie prostaglandyn, w związku z czym nasilenie bólu osłabia się lub ból zanika całkowicie. NAPROXEN działa szybko a maksymalny efekt działania następuje w ciągu 2 godzin. Preparat zawiera substancję czynną naproksen, należącą do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) działającą także przeciwbólowo.

Gośćcowe zapalenie stawów, zmiany degeneracyjne w stawach - zniekształcenia, choroba Bechterewa (sztywność kręgosłupa związana z unieruchomieniem stawów), napady migreny, bóle menstruacyjne oraz bóle różnego pochodzenia.

Jako lek przeciwbólowy i przeciwzapalny w chorobach reumatoidalnych (np. reumatoidalnym zapaleniu stawów, młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa), napadach dny, bolesnym miesiączkowaniu oraz w zaburzeniach mięśniowo-szkieletowych ( np. skręcenie, uszkodzenie powysiłkowe, ból lędźwiowy, zapalenie kaletek maziowych).

Bechterewa choroba    Bolesna miesiączka    Reumatyzm    

NAPROXEN nie powinny używać osoby z uczuleniem na lek lub na środki z tej samej grupy preparatów, tj. kwas acetylosalicylowy. Pacjenci ze wzmożoną skłonnością do krwawień, niedomogą serca oraz niedoczynnością nerek lub wątroby, a także z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy nie powinni stosować tego preparatu. Leku nie zaleca się dzieciom w ostrych atakach bólu. NAPROXEN może upośledzać sprawność psychofizyczną, dlatego też nie wolno prowadzić pojazdów mechanicznych ani wykonywać czynności precyzyjnych w trakcie jego stosowania. Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli NAPROXEN stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Należy poradzić się lekarza przed zastosowaniem innych leków łącznie z NAPROXEN. Ostrożnie stosować w przypadku zaburzenia czynności nerek oraz u osób z chorobą wrzodową w wywiadzie, zwłaszcza nadużywających alkoholu oraz palących tytoń. Nie należy przyjmować leku jednocześnie z innymi preparatami z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Przed rozpoczęciem długotrwałego stosowania preparatu należy skontrolować czynność nerek i wątroby, zwłaszcza u chorych z niewydolnością mięśnia sercowego, marskością wątroby lub chorobami nerek. Podczas przewlekłego stosowania naproksenu należy okresowo wykonywać badania czynnościowe wątroby i nerek. W razie zdiagnozowanej niewydolności nerek należy zwiększyć odstępy między dawkami lub zmniejszyć dawkę dobową. Naproksen zmniejsza agregację płytek krwi i wydłuża czas krwawienia. Nie stosować do leczenia bolesnego miesiączkowania u kobiet z wkładkami wewnątrzmacicznymi. U chorych na astmę lub inne choroby alergiczne przebiegające ze skłonnością do skurczu oskrzeli naproksen zwiększa ryzyko skurczu oskrzeli. Stosowanie naproksenu u tych chorych jest dopuszczalne tylko pod warunkiem zachowania dużej ostrożności i pod kontrolą lekarza. Z uwagi na działanie przeciwzapalne i przeciwgorączkowe, stosowanie leku może maskować objawy choroby i utrudniać diagnostykę. W przypadku wystąpienia objawów nadwrażliwości (np. reakcji alergicznych i anafilaktycznych, nasilenia objawów astmy, skurczów oskrzeli, duszności, wysypki, świądu, pokrzywki, obrzęku naczynioruchowego) należy odstawić lek. W przypadku osób starszych (powyżej 65 lat), u których jest wymagane stosowanie naproksenu w dużych dawkach należy zachować ostrożność. Lekarz powinien rozważyć zastosowanie najmniejszej dawki wywołującej efekt terapeutyczny. Przewlekłe poalkoholowe choroby wątroby oraz prawdopodobnie inne odmiany marskości wątroby powodują zmniejszenie całkowitego stężenia naproksenu w osoczu, jednak stężenie naproksenu niezwiązanego z białkami osocza wzrasta u pacjentów z takimi schorzeniami.

1/100 - Zmęczenie, zawroty i bóle głowy. - Zaburzenia trawienne i brak apetytu. - Kwaśne odbicia, bóle brzucha. - Mdłości, wymioty, biegunka. Wysypka, drobne pęknięcia skóry. - Szum w uszach. 1/1000 - Lekkie obrzmienie ciała. - Wypadanie włosów. - Gorączka. - Krwawienia z jelit, wrzód żołądka. - Rany na błonach śluzowych, wysypka. - Nadwrażliwość na światło słoneczne, żółtaczka. - Zapalenie nosa, astma. - Zaburzenia snu, zaburzenia koncentracji uwagi, przytępienie słuchu, zaburzenia wzroku. - Uszkodzenie nerek. <1/1000 - Reakcje alergiczne skóry, błon śluzowych oraz dróg oddechowych. - Skurcze mięśni. - Krew w moczu. - Zapalenie żył. - Zaburzenia psychiczne, dezorientacja, niepokój. - Zapalenie jelita grubego. - Uszkodzenie wątroby. - Zapalenie skóry i błon śluzowych, zapalenie płuc. - Zwiększone stężenie potasu i sodu we krwi. - Niebakteryjne zapalenie opon mózgowych. - NAPROXEN przedłuża czas krwawienia. Lek jest dość dobrze tolerowany, ale może powodować występowanie działań niepożądanych. Układ pokarmowy - najczęściej obserwowane przypadki działań niepożądanych: nudności, wymioty, bóle brzucha. Poważniejsze działania niepożądane występujące z mniejszą częstotliwością to: krwawienia z przewodu pokarmowego (smołowate stolce, krwawe wymioty), owrzodzenia przewodu pokarmowego oraz zapalenie okrężnicy. Reakcje skórne: zaczerwienienia skóry, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy. Rzadziej występują: łysienie, pęcherzowe schorzenia skóry (martwica rozpływna naskórka oraz rumień wielopostaciowy), zespół Stevens-Johnsona. Nerki: nefrotoksyczność w różnych postaciach (śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy, uszkodzenie nerek). Objawy neurologiczne: drgawki, bóle głowy, bezsenność, trudności z koncentracją. Układ krwionośny - trombocytopenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna. Inne objawy niepożądane: szumy uszne, osłabienie słuchu, zawroty głowy. Rzadko odnotowywano występowanie następujących objawów: żółtaczka, zapalenie wątroby, zaburzenia widzenia, zapalenie naczyń krwionośnych, hiperkaliemia, wrzodziejące zapalenie jamy ustnej.

Nadwrażliwość na naproksen, kwas acetylosalicylowy oraz na inne leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), czynna choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, krwanienia z przewodu pokarmowego, skaza krwotoczna, ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 20 ml/min ). III trymestr ciąży.

Przedawkowanie leku może prowadzić do wystąpienia następujących objawów: senności, nudności, wymiotów, zawrotów głowy, zgagi, bezdechu, pobudzenia ruchowego, drgawek. W przypadku wystąpienia objawów przedawkowania należy niezwłocznie wezwać lekarza.

Dawkę ustala lekarz. Zazwyczaj miejsca chore naciera się żelem 2-3 razy dziennie. Po zastosowaniu preparatu ciepło opatulić miejsca chore. Unikać zetknięcia żelu z błonami śluzowymi, zwłaszcza oczu. Dorośli: * doraźnie w zwalczaniu bólu 2 tabletki (400 mg) jednorazowo, a następnie w razie konieczności 1 tabletkę co 6 do 8 godzin; * w schorzeniach reumatoidalnych i bólach przewlekłych zazwyczaj 2 tabletki na dobę; w ostrych stanach dawkę można zwiększyć do 3-5 tabletek na dobę w dawkach podzielonych; * w ostrych napadach dny od 3 do 3,5 tabletki jednorazowo, następnie 1 tabletkę co 8 godzin. Dzieci powyżej 5 lat (wyłącznie w młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniu stawów): 10 mg naproksenu na kg mc. na dobę podzielone na dwie dawki co 12 godzin.

Istnieje prawdopodobieństwo, że preparat oddziałuje na płód. Nie wolno stosować leku w okresie ciąży. Preparat przenika do mleka matki. Zamiar stosowania leku podczas karmienia piersią należy omówić z lekarzem. Stosowanie leku w okresie ciąży i karmienia piersią bez porozumienia z lekarzem jest przeciwwskazane. W przypadku zajścia w ciążę podczas długotrwałego zażywania preparatu należy poinformować o tym lekarza. W okresie ciąży i karmienia piersią należy przed użyciem preparatu porozumieć się z lekarzem. Nie stosować podczas trzech ostatnich miesięcy ciąży, ponieważ inhibitory syntezy prostaglandyn, w tym naproksen, mogą hamować czynność porodową, mogą też być przyczyną przedwczesnego zarośnięcia przewodu tętniczego (Botalla) u płodu.

Preparat należy przechowywać w zamkniętych opakowaniach, w suchym miejscu o temperaturze 15°C - 25°C. Chronić przed światłem. Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci. Przed użyciem sprawdzić termin ważności leku. Nie stosować po upływie terminu ważności !

Naproksen nasila działanie kwasu acetylosalicylowego, fenytoiny, hydantoiny, sulfonamidów oraz leków przeciwcukrzycowych (pochodne sulfonylomocznika) i przeciwzakrzepowych (np. acenokumarol). Osłabia działanie hipotensyjne propranololu i innych leków blokujących receptory b-adrenergiczne. Naproksen hamuje moczopędne działanie furosemidu. Hamowanie wydalania nerkowego litu przez naproksen, powoduje zwiększenie jego poziomu w surowicy. Naproksen zmniejsza wydzielanie kanalikowe metotreksatu, co może prowadzić do zwiększenia toksyczności metotreksatu. Z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas zwiększa ryzyko wystąpienia hiperkaliemii, natomiast z inhibitorami konwertazy angiotensyny ryzyko uszkodzenia nerek. Probenecyd zwiększa poziom naproksenu w surowicy i wydłuża jego okres półtrwania. Kwas acetylosalicylowy zwiększa wydalanie naproksenu z organizmu. Ranitydyna, sukralfat, tlenek i wodorotlenek magnezu, wodorotlenek glinu oraz cholestyramina zmniejszają wchłanianie leku. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) stosowane razem z glikozydami nasercowymi, mogą nasilać uszkodzenia mięśnia sercowego, zmniejszać przesączanie kłębuszkowe (GFR), zwiększać stężenie glikozydów nasercowych w osoczu krwi. NLPZ zwiększają ryzyko wystąpienia uszkodzenia nerek podczas stosowania razem z cyklosporyną. NLPZ nie należy stosowaną przez 8 do 12 dni po przyjmowaniu mifepristonu. NLPZ stosowane razem z kortykosteroidami zwiększają ryzyko wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego. NLPZ mogą zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek podczas stosowania razem z chemioterapeutykami z grupy chinolonów.

Niektórzy pacjenci stosując naproksen mogą odczuwać senność, zawroty głowy, bezsenność oraz stany przygnębienia (depresje). Jeżeli u pacjentów występują takie lub podobne działania niepożądane powinni oni zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.