Phenobarbitale

Na receptę

czopki 15 mg; iniekcje 200 mg/ml; tabletki 100 mg; 15 mg.

substancja czynna - fenobarbital 1 tabletka zawiera Substancję czynną Fenobarbital 15 mg Substancje pomocnicze laktoza, żelatyna, stearynian magnezu, talk, skrobia ziemniaczana, glikolan sodowy skrobi

Fenobarbital

Luminalum powstrzymuje napady epilepsji w wyniku hamowania rozchodzenia się impulsów elektrycznych w mózgu. Impulsy te są odpowiedzialne za napady padaczki. Lek działa również nasennie i uspokajająco. Depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. Działa uspakajająco, w większych dawkach nasennie i przeciwdrgawkowo. Hamuje wydzielanie hormonu tyreotropowego. Kumuluje się w ustroju. Przechodzi do wszystkich płynów ustrojowych, przenika przez łożysko i do mleka matki. Obwodowo działa przeciwskurczowo obniżając napięcie mięśni gładkich.

Padaczka, przede wszystkim napady duże, tzw. grand mal oraz napady, które obejmują tylko część mózgu. Drgawki u noworodków.

Stany pobudzenia i niepokoju psychoruchowego, bezsenność, napady drgawkowe u dzieci, padaczka.

Padaczka

Luminalum nie wolno podawać pacjentom uczulonym na barbituraty, pacjentom z poważnym uszkodzeniem wątroby lub cierpiącym na porfirię. Pacjenci cierpiący na niewydolność nerek lub wątroby powinni powiadomić o tym lekarza przed rozpoczęciem kuracji. Luminalum upośledza sprawność psychofizyczną, dlatego też nie wolno prowadzić pojazdów mechanicznych ani wykonywać czynności precyzyjnych w trakcie jego stosowania. Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli Luminalum stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Zamiar stosowania innych preparatów w trakcie kuracji Luminalum należy omówić z lekarzem. Lek może wywoływać uzależnienie.

> 1/100 - Ospałość. Zaburzenia w koncentracji uwagi. - Drażliwość, szczególnie u małych dzieci. - Trudność koncentracji wzroku. - Trudność w koordynowaniu ruchów. - Zmiany w obrazie krwi. - Wysypka. - W razie pojawienia się wysypki należy skontaktować się z lekarzem. - Splątanie, zwłaszcza u pacjentów starszych. 1/1000 - Ryzyko uszkodzenia błony śluzowej jamy ustnej oraz zębów, zwłaszcza podczas długiego leczenia. - Zgąbczenie kości. <1/1000 - Anemia. Przy dużym dawkowaniu mogą wystąpić stany zamroczenia, ospałość, splątanie myśli, śpiączka, przyspieszenie tętna, zawroty i bóle głowy, uczucie duszności i brak koordynacji ruchowej. Mogą pojawić się zmiany skórne, przemijające po odstawieniu leku. Przy bardzo długim stosowaniu (np. w padaczce) bardzo rzadko obserwowano niedokrwistość megaloblastyczną. Długotrwałe podawanie leku może doprowadzić do uszkodzenia wątroby.

Podeszły wiek, ciąża i okres karmienia. Nadwrażliwość na barbiturany, a zwłaszcza występująca w myasthenia gravis, w obrzęku śluzowatym, w rozedmie płuc. Choroba Parkinsona, ostra niewydolność układu oddechowego, układu krążenia, nerek lub wątroby, porfiria. Uzależnienie od alkoholu lub leków (także wyleczone). Podczas stosowania leku nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych w ruchu.

Dawkę ustala lekarz. Dorośli uspokajająco 15-30 mg 2-3 razy dziennie. Nasennie 100-200 mg przed snem W padaczce 100-150 mg 2 razy dziennie. Należy rygorystycznie przestrzegać zaleceń lekarza i zażywać lek regularnie, zawsze o tej samej porze dnia. Zastrzyki wykonuje wyłącznie służba zdrowia, która udziela bliższych informacji o leku. Lek dawkuje się indywidualnie, zależnie od wskazań, ściśle wg zaleceń lekarza. Dawki zwykle stosowane: jednorazowa 0,015 - 0,1 g, dobowa 0,03 - 0,3 g

Istnieje prawdopodobieństwo uszkodzenia płodu Nie wolno zażywać leku w okresie ciąży. Istnieje prawdopodobieństwo, że preparat oddziałuje na karmione dziecko. Nie wolno zażywać leku w okresie karmienia.

Przechowywać w suchym miejscu.

Barbiturany zmniejszają działanie nitrofurantoiny, aminofenazonu, witaminy D3, doustnych środków przeciwzakrzepowych, amitryptyliny, fenotiazyny oraz steroidów. Działanie barbituranów nasilają doustne środki przeciwcukrzycowe i chloramfenikol. Fenobarbital może zmienić stężenie fenytoiny w surowicy krwi. Fenobarbital wzmaga działanie narkotyczne środków przeciwbólowych. Alkohol potęguje depresyjne działanie fenobarbitalu na ośrodek oddechowy.