Ketotifenum

Na receptę

syrop 200 µg/ml; tabletki 1 mg

substancja czynna - ketotifen fumarate Jedna tabletka zawiera jako substancję czynną: 1 mg ketotifenu w postaci 1,38 mg wodorofumaranu ketotifenu oraz substancje pomocnicze: stearynian magnezu, skrobię kukurydzianą, wodorofosforan wapnia bezwodny. 5 ml syropu zawiera jako substancję czynną: 1 mg ketotifenu w postaci 1,38 mg wodorofumaranu ketotifenu substancje pomocnicze: esencję truskawkową, hydroksybenzoesan propylu, hydroksybenzoesan metylu, kwas cytrynowy uwodniony, wodorofosforan sodu dwunastowodny, sacharozę, sorbitol – proszek, wodę oczyszczoną.

Ketotifen fumarate    

Ketotifen działa przeciwhistaminowo. Histamina jest substancją białkową, która wydziela się w dużych ilościach w przebiegu reakcji alergicznych i jest odpowiedzialna za ich przebieg. Pod wpływem Ketotifenu zmniejsza się uwalnianie histaminy, co zmniejsza kurczliwość oskrzeli. Kilkutygodniowa kuracja lekiem prowadzi do zmniejszenia częstotliwości napadów astmy, a czasem do całkowitego ich ustąpienia.

Zapobiegawczo w leczeniu astmy, a także w innych chorobach alergicznych dróg oddechowych i skóry. Ketotifen jest lekiem przeciwhistaminowym, działającym antagonistycznie w stosunku do receptora histaminowego H1. Lek działa hamująco na komórki biorące udział w reakcji zapalnej, zmniejsza nadreaktywność oskrzeli i zapobiega napadom duszności u osób chorych na astmę. Ketotifen stosuje się w: * zapobieganiu astmie oskrzelowej; * objawowym leczeniu chorób alergicznych, w tym w zapaleniu błony śluzowej nosa i zapaleniu spojówek. Ketotifen należy stosować systematycznie – pełne działanie leku występuje po kilku tygodniach przyjmowania. Uwaga: Lek nie jest skuteczny w leczeniu ostrej reakcji alergicznej oraz napadów duszności w przebiegu astmy.

Alergia    

Leku nie wolno podawać w uczuleniu na Ketotifen. Lek upośledza sprawność psychofizyczną, dlatego w trakcie jego stosowania nie wolno prowadzić pojazdów mechanicznych ani wykonywać czynności precyzyjnych. Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli Ketotifen stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Ewentualne stosowanie innych preparatów podczas kuracji Ketotifenem należy omówić z lekarzem. Lek nie przerywa napadu astmy. Leczenie należy zakończyć stopniowo wycofując preparat, tzn. systematycznie zmniejszając jego dawkę. Nagłe przerwanie leczenia może sprowokować napad astmy. Nie należy spożywać alkoholu w trakcie leczenia, ponieważ alkohol wzmaga działanie preparatu. Nie należy stosować leku Ketotifen, jeśli: * występuje nadwrażliwość na ketotifen, pochodne kwasu benzoesowego lub inne składniki leku; * jednocześnie stosuje się doustne leki przeciwcukrzycowe. Zachować szczególną ostrożność stosując Ketotifen * W początkowym okresie leczenia ketotifenem nie należy nagle przerywać podawania dotychczas stosowanych leków przeciwastmatycznych, szczególnie kortykosteroidów, ponieważ może wystąpić niewydolność nadnerczy. Dlatego też zaleca się, aby w czasie stosowania ketotifenu, kortykosteroidy odstawiać stopniowo, przez dłuższy czas. * Podczas stosowania ketotifenu należy zachować ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia drgawek. * W przypadku wystąpienia zakażenia bakteryjnego podczas stosowania ketotifenu, lekarz może zalecić dodatkowe leczenie przeciwbakteryjne. * Podczas stosowania leku nie należy spożywać alkoholu. * Ketotifen należy odstawić na 10 - 14 dni przed zamierzonym wykonaniem testów skórnych. Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących w przeszłości. Stosowanie leku Ketotifen z jedzeniem i piciem Lek należy przyjmować podczas posiłku. Stosowanie leku Ketotifen u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby: Należy zachować szczególną ostrożność stosując lek u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. W przypadku pominięcia dawki leku Ketotifen: Należy podać pominiętą dawkę leku najszybciej jak to jest możliwe. Jeśli zbliża się już pora przyjęcia następnej dawki, należy pominąć zapomnianą dawkę i zażyć następną według zaleconego schematu dawkowania. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Po przerwaniu leczenia lekiem Ketotifen może wystąpić: nawrót objawów astmy. W razie konieczności odstawienia leku, należy robić to stopniowo, przez okres 2 do 4 tygodni, po uprzedniej konsultacji z lekarzem.

Brak danych statystycznych na temat działań ubocznych. Wiadomo jednak, że lek może powodować senność, suchość błon śluzowych jamy ustnej, dlatego konieczna jest dokładna higiena zębów po każdym posiłku. Wzmożony apetyt. Wzrost wagi ciała. Jak każdy lek, Ketotifen może powodować działania niepożądane. Najczęściej występującymi objawami niepożądanymi są: nadmierne uspokojenie, senność, suchość błony śluzowej jamy ustnej. Nasilenie tych objawów niejednokrotnie zmniejsza się po pewnym okresie stosowania leku. Ketotifen może powodować zwiększenie łaknienia i przyrost masy ciała. Ponadto mogą wystąpić: bóle głowy, zawroty głowy o niewielkim nasileniu, nudności, nasilenie objawów astmy, skurcz oskrzeli, stan astmatyczny, zapalenie pęcherza moczowego. Sporadycznie notowano objawy pobudzenia ośrodkowego układu nerwowego, ciężkie reakcje skórne (rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i zapalenie wątroby. U niektórych osób w czasie stosowania leku Ketotifen mogą wystąpić inne działania niepożądane. W przypadku wystąpienia objawów niepożądanych, także nie wymienionych w tej ulotce, należy poinformować o nich lekarza.

Mogą wystąpić objawy przedawkowania: zaburzenia sprawności psychicznej, senność, ból głowy, dezorientacja, przyspieszenie akcji serca (tachykardia), spadek ciśnienia tętniczego, śpiączka, a także, zwłaszcza u dzieci objawy pobudzenia ośrodkowego układu nerwowego, w tym drgawki. Może wystąpić spowolnienie akcji serca (bradykardia), zaburzenia rytmu serca, hamowanie czynności ośrodka oddechowego. Jeżeli od momentu zażycia preparatu nie upłynęło więcej niż godzina można rozważyć wykonanie płukania żołądka. Korzystne może być podanie węgla aktywowanego. Jeśli konieczne, należy zastosować leczenie objawowe, monitorowanie czynności serca i oddychania. W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawkę ustala lekarz. Zazwyczaj pacjentom dorosłym stosuje się 1-2 mg dziennie w dawce jednorazowej lub podzielonej. Dawkę dla dzieci ustala lekarz pediatra według wagi ciała oraz wieku dziecka. Ketotifen należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem. Dorośli: 1 tabletka (1 mg) dwa razy na dobę, co 12 godzin, rano i wieczorem podczas posiłku. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 2 mg ketotifenu dwa razy na dobę. Dzieci w wieku powyżej 3 lat: 1 tabletka (1 mg) dwa razy na dobę, co 12 godzin, rano i wieczorem podczas posiłku. U małych dzieci zaleca się stosowanie ketotifenu w postaci syropu. Ketotifen należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem. Syrop stosuje się doustnie. Do podawania leku służy miarka pozwalająca odmierzyć 2,5 ml i 5 ml syropu. Jedna miarka 5 ml syropu zawiera 1 mg substancji leczniczej – ketotifenu. Dorośli: 1 mg ketotifenu (5 ml syropu) dwa razy na dobę, co 12 godzin, rano i wieczorem podczas posiłku. W razie konieczności można zwiększyć dawkę do 2 mg ketotifenu dwa razy na dobę. Dzieci w wieku powyżej 3 lat: 1 mg ketotifenu (5 ml syropu) dwa razy na dobę, co 12 godzin, rano i wieczorem podczas posiłku. Dzieci w wieku od 6 miesięcy do 3 lat: 0,05 mg ketotifenu na kilogram masy ciała dwa razy na dobę, co 12 godzin, rano i wieczorem podczas posiłku. Lekarz dostosuje dawkowanie do reakcji pacjenta. W przypadku nadmiernego działania uspokajającego, co niejednokrotnie występuje w pierwszych dniach stosowania leku, należy zmniejszyć dawkę dobową o połowę i podawać w całości wieczorem. W przypadku wrażenia, że działanie leku Ketotifen jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Istnieje prawdopodobieństwo, że preparat oddziałuje na płód. Nie wolno zażywać leku w okresie ciąży. Ograniczone doświadczenia ze stosowaniem leku w okresie karmienia dziecka piersią, należy zatem zasięgnąć opinii lekarza w razie zamiaru stosowania preparatu w trakcie karmienia dziecka. Ciąża Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza. Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Karmienie piersią Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza. Nie należy stosować leku w okresie karmienia piersią. Jeśli konieczne jest zastosowanie leku u kobiety karmiącej piersią, należy zrezygnować z karmienia piersią.

Przechowywać w temperaturze pokojowej, tj. od 15°C do 25°C, w suchym miejscu. Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Nie należy stosować leku Ketotifen po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, nawet tych, które wydawane są bez recepty. Leki o działaniu uspokajającym, uspokajająco-nasennym, leki przeciwhistaminowe oraz alkohol nasilają hamujący wpływ ketotifenu na ośrodkowy układ nerwowy. Stosowanie ketotifenu może zmniejszać zapotrzebowanie na leki pobudzające receptory beta-adrenergiczne, kortykosteroidy i metyloksantyny. Jednoczesne przyjmowanie ketotifenu i doustnych leków przeciwcukrzycowych może powodować zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenię), dlatego nie należy przyjmować jednocześnie tych leków.

Lek może zaburzać sprawność psychoruchową, dlatego w okresie jego stosowania należy unikać prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.