Clemastine

Na receptę

tabletki 1 mg ; syrop 100 µg/ml ; iniekcje 1 mg/ml .

substancja czynna - clemastine fumarate. 5 ml syropu zawiera 0,5 mg klemastyny (w postaci wodorofumaranu).

Clemastine fumarate

Clemastina blokuje efekt histaminy, substancji która jest produkowana przez organizm w różnego typu uczuleniach. Klemastyna należy do leków przeciwhistaminowych. Jej działanie przeciwalergiczne polega na blokowaniu receptorów histaminowych H1 co zapobiega efektom działania histaminy takim jak: rozszerzenie i zwiększenie przepuszczalności naczyń prowadzącym do obrzęków i zaczerwienienia oraz skurczowi mięśni gładkich niektórych naczyń i oskrzeli. Hamuje także w niewielkim stopniu układ przywspółczulny i wykazuje słabe działanie uspokajające. Klemastyna szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, maksymalny efekt działania osiąga w ciągu 5-7 godzin od podania, a działanie utrzymuje się do 12, a czasami nawet do 24 godzin od przyjęcia pojedynczej dawki.

Różnego typu alergie z wysypką, katarem. Uczulenia na ukąszenia owadów. Clemastina uśmierza świąd.

Leczenie objawów związanych z alergicznym nieżytem nosa takimi jak: katar, kichanie, łzawienie, świąd; łagodzenie objawów niektórych alergii skórnych takich jak: pokrzywka, zapalenie kontaktowe skóry, wyprysk atopowy, świąd, obrzęk Quinckego.

Alergia

Pacjenci cierpiący na powiększenie stercza, utrudnienia w oddawaniu moczu, obstrukcję oraz chorobliwe zwiotczenie mięśni (miastenia gravis) powinni powiadomić o tym lekarza przed rozpoczęciem kuracji Clemastiną. Nie należy spożywać alkoholu w trakcie leczenia, ponieważ alkohol wzmaga działanie preparatu. W trakcie długotrwałego leczenia używanie szkieł kontaktowych może być utrudnione, ponieważ preparat zmniejsza produkcję gruczołów łzowych. Lek upośledza sprawność psychofizyczną, dlatego też nie wolno prowadzić pojazdów mechanicznych ani wykonywać czynności precyzyjnych w trakcie stosowania preparatu. Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli preparat stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Należy poradzić się lekarza w razie zamiaru stosowania innych leków jednocześnie z Clemastiną. Ze względu na cholinolityczne działanie klemastyny lek ten należy stosować z ostrożnością u osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów z podwyższonym ciśnieniem śródgałkowym, w jaskrze z zamkniętym kątem przesączania, nadczynnością tarczycy, chorobami układu krążenia i nadciśnieniem, trudnościami w oddawaniu moczu (np. w przeroście prostaty), zwężeniem odźwiernika, chorobami układu oddechowego (włącznie z astmą). Jeśli to możliwe należy unikać równoczesnego stosowania środków hamujących czynność OUN (niektórych leków psychotropowych, alkoholu). U osób w podeszłym wieku istnieje większe ryzyko wystąpienia drżeń, nadmiernego uspokojenia oraz obniżenia ciśnienia krwi. Klemastyna może upośledzać zdolność do kierowania pojazdami i obsługi urządzeń mechanicznych w ruchu z powodu pogorszenia sprawności psychoruchowej.

1/100 - Zmęczenie. - Ospałość, szczególnie na początku kuracji. 1/1000 - Zawroty głowy, ból głowy, mdłości. - W czasie długotrwałej kuracji może pojawić się suchość jamy ustnej, dlatego niezbędna jest dokładna higiena zębów. <1/1000 - Stany podniecenia, szczególnie u dzieci. - Bóle brzucha, zaparcie. Najczęściej występującymi objawami są: nadmierne uspokojenie, senność, zaburzenia koordynacji ruchowej, dyskomfort w nadbrzuszu, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, brak łaknienia, suchość w jamie ustnej, gardle i nosie, chrypka, uczucie zatkanego nosa oraz zagęszczenie śluzu w drogach oddechowych. Sporadycznie mogą wystąpić: bóle i zawroty głowy, uczucie znużenia i zmęczenia, zaburzenia nastroju (euforia, nadmierna pobudliwość, podniecenie), bezsenność, drżenia, zaburzenia widzenia, zawroty głowy i szumy w uszach, drgawki, zaburzenia ze strony układu sercowo-naczyniowego (niedociśnienie, kołatanie serca, tachykardia, skurcze dodatkowe), trudności z oddawaniem lub zatrzymanie moczu, skórne reakcje alergiczne, nadmierna potliwość, dreszcze oraz zmiany w obrazie krwi.

Nadwrażliwość na klemastynę i inne leki o podobnej budowie (chlorfeniramina, difenhydramina) oraz którykolwiek ze składników preparatu.

W razie przedawkowania należy wywołać wymioty i niezwłocznie wezwać lekarza. Objawami przedawkowania klemastyny są: pobudzenie, omamy, drgawki, zaburzenia koordynacji ruchowej, drżenia mięśniowe, podwyższona temperatura ciała, suchość w jamie ustnej, rozszerzone źrenice oraz zaczerwienienie twarzy.

Dawkę ustala lekarz. Zazwyczaj dawka dla pacjentów dorosłych wynosi 2 tabletki lub 15-20 ml syropu w dwóch porcjach dziennie. Dawka dla dzieci, w dwóch porcjach rano i wieczorem wynosi: 2,5 - 7,5 ml syropu dziennie. Preparat daje najlepszy efekt, jeśli zażywa się go przed jedzeniem. Zastrzyki wykonuje wyłącznie służba zdrowia, która udziela bliższych informacji o leku. Doustnie. Dawkowanie należy ustalać indywidualnie zależnie od reakcji pacjenta: czasami wystarcza jedna dawka na dobę (5 ml syropu dla dzieci od 6 do12 lat; 10 ml syropu dla dorosłych i dzieci powyżej 12 lat). Dzieci od 6 do 12 lat. Alergiczny nieżyt nosa: 5 ml syropu (0,5 mg) dwa razy na dobę. Maksymalnie 30 ml (3 mg) na dobę w dawkach podzielonych. Alergie skórne: 10 ml syropu (1 mg) dwa razy na dobę. Maksymalnie 30 ml (3 mg) na dobę w dawkach podzielonych. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat. Alergiczny nieżyt nosa: 10 ml syropu (1 mg) dwa razy na dobę. Maksymalnie 60 ml (6 mg) na dobę w dawkach podzielonych. Alerergie skórne: 20 ml syropu (2 mg) dwa razy na dobę. Maksymalnie 60 ml (6 mg) na dobę w dawkach podzielonych.

Nie stwierdzono jakiegokolwiek szkodliwego wpływu preparatu na płód. Clemastina przenika do mleka matki, lecz jej oddziaływanie na karmione dziecko jest mało prawdopodobne. Lek może być stosowany w ciąży tylko w przypadku zdecydowanej konieczności i za zaleceniem lekarza. Klemastyna jest wydzielana z mlekiem kobiecym. Ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych u noworodków nie należy karmić piersią podczas leczenia lub przerwać podawanie leku.

Jednoczesne stosowanie klemastyny z środkami hamującymi czynność OUN takimi jak barbiturany, neuroleptyki, anksjolityki, alkohol etylowy nasila to działanie. Neuroleptyki fenotiazynowe, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inhibitory monoaminooksydazy oraz hydroksyzyna zwiększają działanie cholinolityczne klemastyny.